بار دیگر حکم قوه قضاییه درباره محمد رسول‌اف ثابت کرد که قانون فقط ملعبه‌ای برای لجبازی و انتقام‌جویی در دستگاه حقوقی آلوده به فقاهت حکومتی است.
اقتدارگرایان وامانده‌ای که زنان را مورد خشونت قرار می‌دهند، کودکان و نوجوانان معترض را می‌کشند، مردم را تحت فشار تورم اقتصادی می‌گذارند و هنرمندان را سرکوب می‌کنند تا هراس‌های مدام خود را پنهان کنند و بنای قدرت فروریخته‌شان را حفظ و حقارت‌ها و شکست‌های داخلی و خارجی‌شان را جبران کنند.
اما برای حکومتی که کودک می‌کُشد و هنرمند را به زنجیر می‌کِشد، راه بقایی نیست و به‌زودی بنای پوسیده‌ای که بر خون و رنج مردم استوار کرده، بر سرش آوار خواهد شد.
سینماگران مستقل و آزادی‌خواه، حکم بی‌اعتبار قوه قضاییه علیه محمد رسول‌اف را محکوم می‌کند و کنار او و همه هنرمندانی می‌ایستد که سانسور حکومتی را به مضحکه می‌گیرند.